Po raz drugi Samorząd Województwa Mazowieckiego zaprosił samorządy do zaprezentowania najciekawszych parków i skwerów, które powstały na ich terenie w ciągu ostatnich czterech lat. Mławski park został zwycięzcą konkursu w kategorii parki średnie.
18 października podczas uroczystej gali wręczenia nagród ogłoszone zostały wyniki II edycji konkursu na „Najpiękniejsze Parki Mazowsza". Spośród trzynastu zgłoszeń jury wyłoniło czterech laureatów, a także przyznało cztery wyróżnienia.
Burmistrz Sławomir Kowalewski odebrał nagrodę dla Miasta Mława za najpiękniejszy park w kategorii średnich obiektów.
Najpiękniejszymi parkami drugiej edycji konkursu zostały:
- zespół pałacowo-parkowy, ul. Parkowa w Kozienicach – I miejsce w kategorii parki duże;
-
zabytkowy park miejski, ul. 3-go Maja w Mławie – I miejsce w kategorii parki średnie;
- założenie dworsko-parkowe, ul. Armii Krajowej w Rościszewie – I miejsce w kategorii parki małe;
- Plac Kilińskiego w Kałuszynie – I miejsce w kategorii skwery.
Konkurs został dofinansowany przez Wojewódzki Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Warszawie.
Odbierając statuetkę i nagrodę (biurowe urządzenie wielofunkcyjne) Burmistrz Sławomir Kowalewski podkreślił, że na tytuł najpiękniejszego parku na Mazowszu dla Mławy pracowało wielu ludzi. Efekt zachwyca mieszkańców i osoby, które przyjeżdżają do Mławy, doceniła go również komisja konkursowa.
Burmistrz zachęca mieszkańców do spacerowania po mławskim, najpiękniejszym na Mazowszu, parku. Dla tych, którzy wolą spacery wirualne – polecamy ten, najbliższy naszemu sercu: http://www.spacerpoparku.mlawa.pl/
Park Miejski im. Dąbrowszczaków
Historia powstania parku miejskiego w Mławie związana jest z końcem XIX wieku. W tym okresie wśród ludności polskiej znajdowało się wielu Rosjan. Dla nich to w 1879r. wybudowano na Nowym Rynku drewnianą cerkiew i nieopodal dom dla popa, otoczony ogrodem. W 18 lat później, to jest w 1897r., teren urządzono jako ogród spacerowy zwany „salonem Mławy". Odbywały się tu różne imprezy jak loterie i zabawy.
Nazwa przetrwała do 1939r. Układ przestrzenny parku nie był powiązany z otaczającym go układem urbanistycznym. Z tego okresu zachowały się niektóre drzewa, jak: klon palmowy, jesiony, klony srebrne i rubinie. Teren położony po prawej stronie alei pełnił funkcje targu. W 1924r., w tym miejscu dla upamiętnienia odzyskania niepodległości, posadzono dąb. Od tej pory nosi nazwę „Dębu Niepodległości".
W 1925r. zostaje rozebrana cerkiew, a jej miejsce zaznacza się trawnikiem o kształcie równoramiennego krzyża. Najbliższe otoczenie krzyża zostaje powiązane z istniejącym ogrodem spacerowym. W 1930r. włączono w obręb parku pozostały fragment lewej strony. W ten sposób obszar ogrodu powiększył się do granic, które obecnie zajmuje, wypierając całkowicie plac zwany Nowym Rynkiem. W 1935r. u zbiegu ulic Sienkiewicza i Wyspiańskiego wybudowano kort tenisowy istniejący do dnia dzisiejszego. Po II wojnie światowej park zmienił nazwę na park J. Stalina. W 1950r. pośrodku pamiątkowego krzyża równoramiennego wybudowano fontannę. Mimo przekształcenia, miejsce z fontanną i otaczające ją ze wszystkich stron trawniki czynią, że ten fragment jest symetryczny i tym samym najbliższy pierwotnemu założeniu. Park jeszcze raz zmienia swoją nazwę w 1956r. na park im. Dąbrowszczaków, która obowiązuje do dnia dzisiejszego. Do nowych elementów parku należy pomnik Józefa Piłsudskiego, usytuowany w miejscu pomnika Żołnierzy Radzieckich, oraz plac zabaw dziecięcych. Park miejski stanowi enklawę zieleni w zurbanizowanym rejonie miasta
