Jeśli kiedyś duma nadmierna
z człowieczeństwa w tobie zagości,
pójdź do schroniska niechcianych uczuć,
przechowalni niepotrzebnych miłości.
W każdej klatce mieszka ciężka dola.
Między pręty smutek wciska nos.
A w spojrzeniu pytanie bolesne:
„Czemu spotkał mnie taki los?”…
Może, kiedy tam się wybierzesz,
smutne oczy zawładną twym sercem
i już będzie jedna miłość potrzebna,
jednej stanie się kres poniewierce.
Potem będziesz miał już samą radość:
psa z milionem merdających ogonów.
I z pewnością szybko się przekonasz,
że to lepsze od fałszywych ukłonów.
Barbara Borzymowska, Schronisko niechcianych uczuć
2 lutego 2010 r. grupa uczniów klasy Ia Gimnazjum nr 1 im. Mikołaja Kopernika w Mławie z opiekunkami: Magdaleną Godlewską i Katarzyną Chmielewską odwiedziła schronisko dla bezdomnych zwierząt w Pawłowie. Wspólnie z wychowawczynią pierwszoklasiści zdecydowali, że na zakup karmy dla psów przeznaczą m. in. wszystkie pieniądze zarobione podczas targu bożonarodzeniowego. (Zebraliśmy i przekazaliśmy ponad 80 kg żywności). Młodzież zwiedziła schronisko, zapoznała się z zasadami jego funkcjonowania oraz warunkami, w jakich przebywają zwierzęta.
Uczniowie klasy Ia mają wielkie, współczujące serca oraz potrzebę dzielenia się z innymi, kochają zwierzęta i ich los nie jest im obojętny. Nie zrażając się tym, że nie mogą uratować całego świata, chętnie pomagają potrzebującym na miarę swoich możliwości. Są członkami Klubu WWF – jednej z największych na świecie organizacji działającej na rzecz ochrony środowiska naturalnego. Zdecydowali się wesprzeć finansowo projekt: Chrońmy polskie niedźwiedzie.
Jeżeli trzeba coś zrobić, to dlaczego nie my? Dlaczego nie ja?
Władysław Bartoszewski
