Stanowisko Rady Nadzorczej i Zarządu PEC | Mława

Wielkość czcionki

Tłumacz Zamigam

Mława

Twoje miejsce.
Twój czas.

Stanowisko Rady Nadzorczej i Zarządu PEC

root@npc.pl / 28 stycznia 2008

STANOWISKO RADY NADZORCZEJ I ZARZĄDU PRZEDSIĘBIORSTWA ENERGETYKI CIEPLNEJ W MŁAWIE SPÓŁKA Z O. O. W ZWIĄZKU Z PRASOWĄ PROŚBĄ ZARZĄDU SPÓŁDZIELNI MIESZKANIOWEJ LOKATORSKO -  WŁASNOŚCIOWEJ „ZAWKRZE” W MŁAWIE „O PUBLICZNE UZASADNIENIE PODWYŻEK NA ŁAMACH PRASY ZA ŚWIADCZONE USŁUGI PRZEZ PEC”

Na wstępie merytorycznych wyjaśnień Zarząd Przedsiębiorstwa Energetyki Cieplnej w Mławie oświadcza, że Spólka nie ustala ostatecznych cen za centralne ogrzewanie i ciepłą wodę, jakie zarządcy bądź właściciele budynków wielorodzinnych stosują w rozliczeniach z lokatorami. W myśl obowiązujących przepisów należy to do obowiązków zarządcy, który w oparciu o obowiązujący regulamin, na bazie ponoszonych kosztów zakupu ciepła w przedsiębiorstwie ciepłowniczym powinien ustalać stawki związane z ogrzaniem indywidualnego lokalu i dostawą ciepłej wody.
Jednocześnie informujemy, że ceny z „Taryfy dla ciepła” zatwierdzonej decyzją Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki w grudniu 2007 roku mogą wpływać na koszt centralnego ogrzewania i ciepłej wody nie wcześniej niż od 1 lutego 2008 roku – to jest po dacie wprowadzenia w życie nowej taryfy.
Ciepło produkowane i sprzedawane przez PEC jest towarem, którego cena nie jest ceną wolnorynkową, lecz podlega regulacji w procesie jej ustalania, a następnie zatwierdzeniu przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki.
Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej w Mławie Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością zorganizowane jako spółka prawa handlowego podlega z jednej strony rygorom wynikającym między innymi z przepisów Kodeksu Spółek Handlowych czy Kodeksu Pracy, z drugiej zaś strony jako przedsiębiorstwo energetyczne musi spełniać wymogi Ustawy Prawo Energetyczne. W myśl przepisów tejże ustawy działalność Spółki jest działalnością koncesjonowaną i jako taka podlega nadzorowi sprawowanemu przez Organ Centralny, jakim jest Urząd Regulacji Energetyki. Jednym z ustawowych zadań tej instytucji jest nadzór nad cenami energii w tym nad cenami ciepła. W procesie kontroli nad ustalaniem cen Prezes Urzędu Regulacji Energetyki jest zobowiązany do równoważenia interesów przedsiębiorstwa energetycznego z interesem odbiorców.
Na czym to „równoważenie interesów” polega?
Równoważenie interesów przedsiębiorstw energetycznych i odbiorców energii cieplnej polega na nadzorowaniu procesu opracowywania taryf na ciepło oraz na takim kształtowaniu cen aby chroniły one odbiorców przed ich nadmiernym wzrostem a także umożliwiały prawidłowe i niezawodne funkcjonowanie przedsiębiorstw ciepłowniczych. Przed wprowadzeniem nowych taryf do stosowania, muszą one być zatwierdzone przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki. Zatwierdzona taryfa jest decyzją administracyjną. Opracowanie taryfy odbywa się w sposób ściśle sformalizowany w oparciu o następujące akty prawne: Ustawę z dnia 10 kwietnia 1997 roku „Prawo Energetyczne” oraz Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 9 października 2006 roku w sprawie szczegółowych zasad kształtowania i kalkulacji taryf oraz rozliczeń z tytułu zaopatrzenia w ciepło.
Powyższe akty prawne zawierają bardzo szczegółowe zapisy dotyczące postępowania przy opracowywaniu taryf. Aby w maksymalnym stopniu chronić interes odbiorcy ciepła ustawodawca określił jakie koszty mogą być uwzględniane do kalkulacji cen za ciepło. Przy kalkulacji cen za ciepło mogą być uwzględniane tylko koszty uzasadnione. Koszty nieuzasadnione generowane w procesie produkcji ciepła nie mogą być brane pod uwagę przy opracowywaniu taryfy i nie wpływają na ostateczną cenę ciepła.
Opracowanie i zatwierdzenie taryfy jest procesem długotrwałym i bardzo pracochłonnym, ponieważ podczas tego procesu przeprowadzany jest przez inspektorów Urzędu Regulacji Energetyki audyt finansowy i techniczny przedsiębiorstwa. Sprawdzane są wszystkie dokumenty księgowe, których zapisy mają wpływ na cenę zaproponowaną w taryfie. W przypadku ujawnienia kosztów, które nie mogą być uznane w myśl Rozporządzenia Ministra Gospodarki za uzasadnione przedsiębiorstwo zobowiązane jest do poprawy złożonej do zatwierdzenia taryfy w taki sposób, aby koszty te nie wpływały na ostateczną cenę ciepła.
Innym bardzo ważnym zapisem ustawowym jest cały szereg wytycznych, które nie pozwalają w sposób swobodny kształtować ilości grup taryfowych. Kryteria zaliczenia konkretnego odbiorcy do danej grupy taryfowej są ściśle określone. W taryfie, która będzie obowiązywała od 1 lutego 2008 roku wyszczególniono 9 grup taryfowych.

PREZENTACJA SYMULACJI CENOWYCH W POSZCZEGÓLNYCH GRUPACH
TARYFOWYCH OD 1 LUTEGO 2008 ROKU.

Zgodnie z § 7. Rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 9.10.2006 r. w sprawie szczegółowych zasad kształtowania i kalkulacji taryf oraz rozliczeń z tytułu zaopatrzenia w ciepło,
każdy odbiorca płaci za energię cieplną w sposób złożony. Na fakturze wystawianej przez przedsiębiorstwo ciepłownicze są opłaty stałe, których wysokość nie zależy od ilości zużytego ciepła oraz opłaty zmienne ściśle powiązane z ilością skonsumowanego ciepła. Na ostateczną cenę ciepła ma wpływ zarówno cena jednostki ciepła jak i wysokość opłat stałych a także ilość zużytego ciepła. Dlatego w ciepłownictwie posługujemy się średnią wynikową ceną ciepła zwaną także równoważnym kosztem zakupu 1 GJ energii cieplnej.
Przedstawione poniżej ceny są cenami netto bez podatku VAT.

1. BUDYNKI ZASILANE W CIEPŁO Z CENTRALNEJ CIEPŁOWNI
ZLOKALIZOWANEJ PRZY UL. POWSTAŃCÓW STYCZNIOWYCH 3.

GRUPA TARYFOWA CC – 10 ( budynki zlokalizowane na Osiedlu Sienkiewicza ).
Równoważny koszt zakupu 1 GJ energii cieplnej do 31.01.2008 r. – 37,71 zł.
Równoważny koszt zakupu 1 GJ energii cieplnej od 01.02.2008 r. – 40,54 zł.
Wzrost: 7,5 %.

GRUPA TARYFOWA CC – 20 ( np. budynki: Radosna 2; OKM – 1; OKM – 7 ).
Równoważny koszt zakupu 1 GJ energii cieplnej do 31.01.2008 r. – 39,80 zł.
Równoważny koszt zakupu 1 GJ energii cieplnej od 01.02.2008 r. – 39,85 zł.
Wzrost: 0,1 %.

GRUPA TARYFOWA CC – 20 E ( np. budynki: OKM 21 – 26; Spichrzowa 4 ).
Równoważny koszt zakupu 1 GJ energii cieplnej do 31.01.2008 r. – 44,08 zł.
Równoważny koszt zakupu 1 GJ energii cieplnej od 01.02.2008 r. – 44,98 zł.
Wzrost: 2,0 %.

GRUPA TARYFOWA CC – 21 ( np. budynki: OKM – 2; OKM – 3 ).
Równoważny koszt zakupu 1 GJ energii cieplnej do 31.01.2008 r. – 40,05 zł.
Równoważny koszt zakupu 1 GJ energii cieplnej od 01.02.2008 r. – 42,18 zł.
Wzrost: 5,3 %.

GRUPA TARYFOWA CC – 21 E ( np. budynki: OKM – 15; Długa 9 ).
Równoważny koszt zakupu 1 GJ energii cieplnej do 31.01.2008 r. – 39,24 zł.
Równoważny koszt zakupu 1 GJ energii cieplnej od 01.02.2008 r. – 40,72 zł.
Wzrost: 3,8 %.

GRUPA TARYFOWA CC – 22 ( np. budynek: OKM – 5 ).
Równoważny koszt zakupu 1 GJ energii cieplnej do 31.01.2008 r. – 48,79 zł.
Równoważny koszt zakupu 1 GJ energii cieplnej od 01.02.2008 r. – 52,45 zł.
Wzrost: 7,5 %.

GRUPA TARYFOWA CC – 22E ( np. budynek: Szewska 1 ).
Równoważny koszt zakupu 1 GJ energii cieplnej do 31.01.2008 r. – 44,86 zł.
Równoważny koszt zakupu 1 GJ energii cieplnej od 01.02.2008 r. – 49,00 zł.
Wzrost: 9,2 %.

Średni ważony wzrost w grupach taryfowych zaopatrywanych w ciepło produkowane w Centralnej Ciepłowni wynosi 4,3 %. Ostatnia zmiana cen w tych grupach miała miejsce 1. 02. 2006 roku. Porównując wzrost średnich wynikowych cen ciepła ze skumulowanym za ostatnie dwa lata wskaźnikiem inflacji ( ok. 6 % ) można stwierdzić, że jest on niższy od rosnących kosztów produkcji. W ciągu ostatnich dwóch lat cena miału węglowego wraz z transportem wzrosła o 13,8 %, cena energii elektrycznej – o 10,5 %, ceny materiałów do konserwacji i remontów – o 23 %. Niski wzrost średniej wynikowej ceny ciepła w tych grupach taryfowych możliwy był dzięki prowadzonym przez Zarząd Spółki działaniom restrukturyzacyjnym takim jak wyłączenie z ruchu Kotłowni Kontenerowej przy ulicy Zachodniej oraz zastosowaniem rozwiązań mającym na celu obniżenie kosztów energii elektrycznej.

2. BUDYNKI ZASILANE W CIEPŁO Z LOKALNYCH KOTŁOWNI
GAZOWYCH.

GRUPA TARYFOWA KLG (np. budynki przy ul. Napoleońska; Grzebskiego).
Równoważny koszt zakupu 1 GJ energii cieplnej do 31.01.2008 r. – 50,81 zł.
Równoważny koszt zakupu 1 GJ energii cieplnej od 01.02.2008 r. – 57,83 zł.
Wzrost: 13,8 %.

3. BUDYNKI ZASILANE W CIEPŁO Z LOKALNYCH KOTŁOWNI
GAZOWO – OLEJOWYCH.

GRUPA TARYFOWA KLO (np. budynki na Osiedlu Młodych; Narutowicza)..
Równoważny koszt zakupu 1 GJ energii cieplnej do 31.01.2008 r. – 53,72 zł.
Równoważny koszt zakupu 1 GJ energii cieplnej od 01.02.2008 r. – 55,59 zł.
Wzrost: 3,5 %. (Wyjaśnienie poniżej)

Grupa taryfowa KLO powstała z połączenia trzech grup funkcjonujących w Taryfie dla ciepła obowiązującej od 1.02.2006 roku do 28.02.2007 r. oraz w Taryfie obowiązującej od 1.03.07 r. do 31.01.2008 roku:
a) grupy taryfowej SZP-10 ( Osiedle Młodych 1; 2; 3; 4; 5; 6; 7; 8; 9 ).
b) grupy taryfowej SZP ( Osiedle Młodych 10; 11; 12; 13; 14; 15; 16; 17 ).
c) grupy taryfowej KLO (Osiedla: Narutowicza; Tuwima – Broniewskiego).
Możliwość takiego połączenia daje § 7 ust. 7 oraz § 10 ust. 4 Rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 9 października 2006 roku. Wspólnymi elementami łączącymi te trzy grupy taryfowe są:
a) zainstalowana moc cieplna w każdej kotłowni do 5 MW,
b) rozważane kotłownie są kotłowniami lokalnymi gazowo –olejowymi,
c) w powyższych kotłowniach paliwem jest gaz ziemny i olej opałowy.
Połączenie trzech grup taryfowych ( SZP – 10; SZP; KLO ) w jedną o symbolu KLO umożliwia wspólne zestawienie kosztów oraz przychodów poniesionych i prognozowanych. Przeprowadzając analizę wzrostu cen za ciepło (równoważny koszt zakupu 1 GJ energii cieplnej ) można zauważyć następujące prawidłowości:
1) przy zmianie grupy taryfowej SZP–10 w grupę KLO w nowej taryfie wzrost wynosi 4,1 %,
2) przy zmianie grupy taryfowej SZP w grupę KLO w nowej taryfie wzrost wynosi 25,3 %,
3) przy zmianie grupy taryfowej KLO w grupę KLO w nowej taryfie wzrost wynosi 3,5 %.
Największy wzrost cen zanotowano w grupie taryfowej SZP. Do tej grupy zaliczamy budynki wielorodzinne zlokalizowane na terenie Osiedla Młodych o numerach: 10; 11; 12; 13; 14; 15; 16; 17. W zaszłości historycznej budynki te zakwalifikowano do samodzielnej grupy taryfowej SZP ze względu na fakt, że ciepło jest dostarczane do tych budynków zewnętrzną instalacją odbiorczą, która nie stanowi własności Spółki. W latach 2002 – 2004 kotłownia na Osiedlu Młodych była rentowna. Ponieważ zgodnie z ideą Prawa Energetycznego kalkulacja cen powinna odbywać się na poziomie progu rentowności, to w taryfie opracowywanej w roku 2005 ( weszła w życie 1.02.2006 r. ) w grupie SZP dokonano redukcji przewidywanych kosztów co spowodowało wzrost średniej ceny wynikowej tylko o 5,4 %. W innych grupach taryfowych gdzie ciepło było produkowane w podobnych lokalnych kotłowniach gazowo- olejowych średnia wynikowa cena ciepła wzrastała od 1 lutego 2006 roku nawet o 24 %.
W związku ze wzrostem cen gazu ziemnego (o około 16 % ), który miał miejsce w roku 2006 Prezes Urzędu Regulacji Energetyki zatwierdził techniczną zmianę cen od 1.03.2007 roku w grupach taryfowych: KLO; KLG; SZP; SZP – 10 o około 6 %. Ta techniczna podwyżka cen ciepła nie uwzględniała wzrostu innych kosztów produkcji.
W okresie od 1 lutego 2006 roku do 31 stycznia 2008 roku równoważny koszt zakupu 1GJ energii cieplnej w grupie taryfowej SZP był o około 10 złotych netto niższy niż dla odbiorców zasilanych w ciepło produkowane w podobnych lokalnych kotłowniach gazowo – olejowych ( grupa taryfowa KLO; SZP – 10 ). W taryfie cen na ciepło, która będzie obowiązywała od 1.02.2008 roku różnic takich nie będzie.

Jak można zauważyć wzrost cen w poszczególnych grupach taryfowych jest zróżnicowany i wynosi od ułamka procenta dla odbiorców znajdujących cię w grupie CC-20 do 25% dla części odbiorców z Osiedla Młodych.
Wynika to tylko i wyłącznie z kosztów związanych z produkcją i dostawą ciepła dla danej grupy odbiorców. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki uznał je ostatecznie jako koszty uzasadnione, a zatwierdzone do stosowania ceny za ceny, które równoważą interes odbiorcy i dostawcy ciepła.
Jak wspomniano na wstępie zatwierdzona przez Prezesa URE Taryfa dla ciepła jest decyzją administracyjną. Jeżeli odbiorca ciepła ma jakiekolwiek do niej zastrzeżenia to przysługuje odwołanie od przedmiotowej decyzji do Sądu Okręgowego w Warszawie – Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, za pośrednictwem Prezesa URE. Spółdzielnia Mieszkaniowa Lokatorsko – Własnościowa „ZAWKRZE” w Mławie otrzymała wraz z nową Taryfą dla ciepła pouczenie Prezesa URE o procedurze odwoławczej.

Na zakończenie Zarząd i Rada Nadzorcza Przedsiębiorstwa Energetyki Cieplnej w Mławie pragną ustosunkować się do niektórych informacji prasowych.
W Głosie Mławy z dnia 18. 01. 2008 roku przedstawiono informację, że podwyżka cen za ciepło na Osiedlu Sienkiewicza oraz w budynkach usytuowanych przy ulicy Płockiej 52; 54; 56 wyniesie 20 %. Jest to ewidentna nieprawda ponieważ powyższe budynki znajdują się w Grupie taryfowej CC – 10. Planowana podwyżka dla tej grupy to 7,5 %.
W powyższym artykule mowa jest także o „jednostkach obliczeniowych”. Tak zwane „jednostki obliczeniowe” nie mają nic wspólnego z ilością ciepła dostarczonego przez PEC. Rozliczeń za tzw. „jednostki obliczeniowe” dokonuje Spółdzielnia Mieszkaniowa W artykule mowa jest także o piśmie skierowanym przez Spółdzielnię do PEC – u „ z pytaniem o uzasadnienie tak wysokich cen”. Zarząd PEC – u informuje, że do dnia 28. 01. 2008 roku żadne takowe pismo do Spółki nie dotarło co świadczy tylko o medialnym nagłośnieniu problemu.
W dniu 25.01.2008 roku odbyło się posiedzenie Rady Nadzorczej Przedsiębiorstwa Energetyki Cieplnej w Mławie Sp. z o. o.. Rada Nadzorcza omówiła publikowane w prasie stanowiska Zarządu Spółdzielni Mieszkaniowej. W trakcie dyskusji stwierdzono, że większość opinii wygłaszanych na łamach prasy mija się z prawdą. Spółka podlega ciągłemu nadzorowi i kontroli przez statutowe organa Spółki, a także przez Urząd Regulacji Energetyki. O prawidłowej pracy Spółki świadczy uzyskanie przedłużenia w ubiegłym roku Koncesji na produkcję i dystrybucję ciepła. W związku z pozytywną oceną za dotychczasową działalność, Urząd Regulacji Energetyki udzielił Spółce Koncesji na 20 lat czyli na okres dwukrotnie dłuższy niż dotychczas. Rada Nadzorcza w pełni popiera działania Zarządu Spółki.
W związku z powyższymi wyjaśnieniami Zarząd Spółki uznaje dyskusję publiczną na temat Taryfy dla ciepła za zakończoną.

Krzysztof Jaros – Przewodniczący Rady Nadzorczej

Mirosław Wilkowski – Prezes Zarządu